Microplastics in de schoonmaakbranche

Leestijd: 4 minuten

De term microplastics wordt op grote schaal gebruikt, niet alleen in wetenschappelijke publicaties maar ook in het nieuws en media.  Ook in de schoonmaakbranche duikt de term steeds vaker op.

De term "microplastic" werd in 2004 voor het eerst gebruikt om minuscule stukjes zwerfvuil in zee aan te duiden door Richard Thompson in zijn publicatie in het tijdschrift Science: "Lost at sea: where is all the plastic?". Microplastics: een populair onderwerp met beperkte beschikbare kennis.

We weten 18 jaar later zeker dat microplastics op grote schaal in ons milieu voorkomen, maar wat precies de mogelijke risico’s zijn is nog grotendeels onbekend. De onduidelijkheid komt vooral door het feit dat microplastic heel divers is. Het heeft verschillende groottes, vormen, hulpstoffen en kleurstoffen. Doordat twee microplasticdeeltjes nooit hetzelfde zijn, is het mogelijke risico ook slecht te bepalen. Maar hoe definiëren we microplastics?

Wat zijn microplastics?

Microplastics worden gedefinieerd als kleine, door de mens gemaakte polymeer-houdende materialen met dimensies kleiner dan x millimeter. Er zijn verschillende opvattingen over de afmetingen van microplastic, zo praten de EU, het RIVM en TNO over <5mm, maar de ISO/TR21960 norm spreekt van dimensies <1mm (1.000 μm). Nog kleiner dan microplastics zijn de nanoplastics. Plasticdeeltjes die groter zijn dan 5mm, noemen we macroplastics.

 

Wecovi - Microplastics blogs - 750 x 430 Px

Microplastics zijn dus vaste plasticdeeltjes die in de meeste gevallen onbedoeld worden of zijn gecreëerd. Onbedoelde microplastics worden secundaire microplastics genoemd. Deze komen bijvoorbeeld vrij bij het wassen van kleding of het slijten van autobanden. Microbeads daarentegen zijn bewust toegevoegde microplastics en noemen we primaire microplastics. Deze komen voor in bijvoorbeeld schurende reinigingsmiddelen, verf, tandpasta en huidscrubs.

Er wordt momenteel veel onderzoek gedaan naar de gevaren van microplastics, zowel op Europees niveau als ook door het RIVM. Een ding weten we wel zeker: plastic wordt niet afgebroken.

Microplastics versus microvezel

Het woord microplastic wordt wel eens verward met ‘microvezel’. Qua naamgeving heeft microvezel wat dat betreft de schijn tegen. Microvezel an sich is echter iets heel anders dan microplastic. Microvezel is een hele kleine vezel (altijd kleiner dan 1dtex) met een open structuur waar ruimte is voor opname van stof en vuil. Het dankt de naam dus aan de kleine – micro – vezel. Deze vezel heeft geen reinigingsmiddel nodig om vuil aan zich te hechten en van het oppervlak te verwijderen. Zodra de vezel vol is, dient het product op minimaal 60 graden gewassen te worden voor volgend gebruik. In de schoonmaakbranche wordt veel gebruik gemaakt van microvezelproducten zoals microvezeldoeken en microvezelmoppen, omdat het een duurzame en hygiënische manier van schoonmaken is. Je elimineert namelijk reinigingsmiddelen die geproduceerd, vervoerd en afgevoerd moeten worden. Maar, microvezel is een combinatie van synthetische vezels en die bevatten wel degelijk microplastics.

Gevolgen voor de schoonmaakbranche

Je kunt microplastics in de schoonmaakbranche dus vinden in synthetische doeken en moppen, maar ook in schurende reinigingsmiddelen en bij slijtage van kunststofproducten zoals flacons en cans. Deze komen vrij bij gebruik, wassen, drogen en afvalverwerking. Ondanks dat de risico’s nog niet bekend zijn, kan het verstandig zijn je microplastic-bijdrage zo laag mogelijk te houden. Wat kunnen we als schoonmaakbranche doen om dit tot een minimum te beperken?

6 tips voor het verminderen van microplastics in de schoonmaakbranche
  1. Gebruik de was- en droogmachine bewust 
    Reinigingstextiel moet je natuurlijk wassen, want dat wordt vuil tijdens gebruik. Textiel drogen in de droger is een proces waarbij door de warmte en beweging relatief veel meer microplastics vrijkomen bij dan bij wassen. Probeer dus zoveel mogelijk aan de lucht te drogen of de producten vochtig vanuit de wasmachine meteen te gebruiken.
  2. Wassen op lage temperaturen
    Wij adviseren de laagst mogelijke temperatuur waarbij vuil wel wordt verwijderd. Bij microvezel is dat 60 graden.
  3. Zoveel mogelijk gebruik maken van geweven textiel
    Geweven textiel laat minder microplastics los dan niet geweven textiel.
  4. Geen gebruik maken van schurende reinigingsmiddelen
  5. Geen gebruik maken van kunststofproducten zoals flacons en cans
  6. Wees kritisch op marketinguitingen als ‘vrij van microplastics’, welke bewijslast kan men overleggen?
MLC index
MLC Index

De Wecoline 3R microvezeldoek en de 0301010-serie microvezeldoek zijn door middel van de MLC Index getest op microplastics afgifte. De MLC Index is een door een onafhankelijk waslaboratorium ontwikkelde en geaccrediteerde norm. Deze index meet de microplastic (M) loss (L) per cleaning cycle (C) per vierkante meter textiel. Oftewel de gemiddelde microplastic afgifte per wasbeurt per m² textiel. Deze index loopt van score A (geen tot zeer weinig afgifte van microplastics) tot score C (zeer veel afgifte microplastics).

Uit de wastesten is gebleken dat beide doeken in de A-klasse vallen. Dit betekent dat er zeer weinig afgifte is van microplastics. Hier zijn wij heel trots op!

Conclusie

Wil je met een schoon geweten schoonmaken? Neem dan alle bovenstaande kennis mee in je besluit.. Kies je voor geweven of niet-geweven textiel, kies je voor werken met of zonder reinigingsmiddelen, was je op hoge of lage temperaturen?  Veel mogelijkheden met allemaal zijn voors en tegens. Wil je hierover sparren met een van onze collega’s? Neem dan vooral contact op, we vinden het leuk om hierover in gesprek te zijn!

Meer weten?

Ons Wecoline team staat voor je klaar.

Lees verder in onderstaande blogs